Dit gaat over het boedhisme ik moet t nog wel een beetje bijschaven want t is nog niet helemaal duidelijk, dat komt nog. verder een verhaal met boedhistische wijsheid. Wat ook nog komt is een stukje over hindoeisme maar dat moet ik nog vertalen dat komt dus ook nog veel plezier met lezen!

boedhisme kent geen god het is dan ook geen godsdienst boedhisme wil je verbinden met je ware natuur waarin je geen aards lijden meer hebt

boedha werd meer dan 2600 jaar geleden als siddharta geboren in een rijke noord-indiase familie voorspellers zeiden dat hij of een wereldleider of verlicht zou worden. boedha werd in zijn opgroeien in zijn rijke familie erg beschermd van de buiten wereld ziekte dood verval armoede lijden kende hij niet. hij werd opgevoed om een wereld leider te worden

er word geschreven dat hij ooit een keer op 1 van zijn uitstapjes een oude man, een dode, een zieke en een asceet ontmoetete/zag waardoor hij ging nadenken over ouderdom dood ziekte en verlost te zijn van kwaad en lijden (dit laatste kwam door de asceet) toen hij 29 was besloot siddharta (later boedha)een terugetrokken en zwervend bestaan te gaan leiden. hij ging vasten en onderwierp zijn lichaam aan allerlei zware beproefingen waardoor zijn lichaam zo uitgeput raakte dat hij niks meer kon waardoor hij zich realiseerde dat hij hierdoor niet verder zou komen.hij trok zich terug in meditatie en bereikte op zijn 35e de verlichting

boedha's leer is op zijn eigen ervaringen gebaseerd namelijk: dat dat je in dit leven de verlichting kunt bereiken en dat je dit zelf in de hand hebt boedha ondekte 1. dat het leven moeilijk is (zoals iedereen uiteindelijk ervaard)
2. dit komt omdat we altijd dingen willen die ons nooit gelukkig kunnen maken
3. iedereen van moeilijkheden bevrijd kan worden
4. dat dit bereikt kan worden door een goed leven te leiden dat gekenmerkt word door deugd, wijsheid en meditatie
deze vier punten worden ook wel de 4 edele waarheden genoemd ik zal nog even uitwijden hierover en bij ieder punt een kleine uitleg geven 1. dat het leven moeilijk is hoef ik niks voor uit te leggen aangezien iedereen dit ervaard in zijn eigen leven ziekte dood ellende verdriet en nog veel meer maken we zelf allemaal mee
2. we lijden omdat we altijd meer beter en duurder willen we zijn nooit tevreden en wat de ander heeft willen wij ook waardoor we dus nooit zien hoeveel je al hebt en hoe tevreden je zou moeten zijn
3 als die ontevredenheid je leven zwaarder maakt dan is daar een simpele oplossing voor niet meer ontevreden zijn blij zijn met wat je hebt want als je tevreden bent met alleen al dat je bestaan mag dat je liefde mag kennen dat je genieten kan en dat je gelukkig mag zijn dat geeft al geluk opzich
4. er is een pad naar nirwana het einde van ontevredenheid het begin van tevredenheid het pad naar geluk. dit word het achtvoudige pad genoemd dit zijn de 8 stappen naar verlichting

*het ontwikkelen van wijsheid door juist denken en juist zien ; met wijsheid word niet altijd verstandelijke wijsheid bedoeld maar juist innerlijke wijsheid vriendelijkheid eerlijkheid etc
*het ontwikkelen van een ethische levenstijl door juist spreken, juist handelen en juist levensonderhoud; deze stappen houden in dat je met veel aandacht zonder streven leeft met een gezonde vorm van zelfbeheersing een juist moraal en goed te willen doen
*meditatie door de juiste inspanning, de juiste opmerkzaamheid en de juiste concentratie het proberen te trainen van de geest dat je bewust aandacht heb voor t leven

DE HAAT VAN DE HATER

Hoofdstuk uit: Buddhist parables door Eugene Watson Burlingame. Uitgave van Shri Jainendra Press, New Delhi, India, 1994. (Oorsprokelijke uitgave: 1922.) Vertaling Bert Leguijt.

Een parabel uit het boek van Boeddha’s vorige levens (Jataka 357: iii 174-177) en uit het boek over discipline, eenheid en twist. Ook genoemd: Kwartel, kraai, vlieg, kikker en olifanten.

Toen de Boeddha hoorde dat de monniken van Kosambi ruzie hadden, ging hij naar hen toe en zei: “Genoeg, monniken! Geen ruzies! Geen geschreeuw! Geen strijd! Geen getwist!” Daarna zei hij: “Monniken, ruzie, geschreeuw, strijd, twist, zijn allemaal heilloos. Want door een ruzie kon zelfs een kleine kwartel een edele olifant doden.
Vroeger, toen Brahmadatta over Varanasi regeerde, was de toekomstige Boeddha wedergeboren als een olifant. Hij groeide op tot een mooie grote olifant en verwierf een gevolg van tachtigduizend olifanten, hij werd de leider van de kudde en hield zijn verblijf in het Himalaya-gebergte. In die tijd legde een wijfjeskwartel haar eieren in het gebied waar de olifanten woonden. Toen de eieren uitgebroed waren, braken de kuikens de doppen open en kwamen naar buiten. Voordat hun vleugels volgroeid waren en voordat de jonge vogels konden vliegen, kwam het Grote Dier terug naar die plek met zijn gevolg van tachtigduizend olifanten, op zoek naar voedsel.
Toen de kleine kwartel hem zag, dacht zij: “Deze olifantenkoning zal mijn kuikens verpletten en doden. Wel, ik zal hem vragen om rechtvaardige bescherming voor de verdediging van mijn kleintjes.” Ze ging recht voor hem staan, vouwde haar vleugels open en sprak het volgende vers uit:

Ik groet u, olifant van zestig jaar,

Boswachter, roemrijke leider van de kudde;

Met mijn vleugels betoon ik u eer.

Ik ben zwak: doodt mijn kleintjes niet.

Het Grote Dier zei: “Maak je geen zorgen, kleine kwartel, ik zal je kinderen beschermen.” En hij boog zich over de kuikens en de tachtigduizend olifanten met hem. Toen richtte hij zich tot de kleine kwartel: “Achter ons komt een eenzame olifant, hij zal niet naar ons luisteren. Als je hem ook om bescherming vraagt, zijn je kleintjes misschien veilig.” Dit gezegd hebbende, ging hij weer weg.
De kleine kwartel ging verder en ontmoette de eenzame olifant, betoonde respect met haar vleugels en sprak het volgende vers uit:

Ik groet u, eenzame olifant,

Boswachter, u gaat over heuvel en berg;

Met mijn vleugels betoon ik u eer.

Ik ben zwak: doodt mijn kleintjes niet.

Toen de eenzame olifant deze woorden hoorde, sprak hij het volgende vers uit:

Ik zal je kuikens doden, kleine kwartel.

Wat kun jij me aandoen, zwakkeling?

Zelfs honderdduizenden als jij

Kan ik verpletten met mijn linker voet.

Zoals gezegd vertrapte hij de kleintjes onder zijn poot, waste ze weg met een straal urine, en liep trompettend weg. De kleine kwartel streek neer op een tak van een boom en dacht: “Ja, nu loop je nog te trompetten. In een paar dagen zul je zien wat ik je kan aandoen! Je begrijpt niet dat de geest sterker is dan het lichaam. Maar ik zal het je laten begrijpen!” En zo dreigend, sprak zei het vierde vers uit:

Niet altijd helpt brute kracht;

Kracht verslaat de dwaas.

Koning-olifant, ik zal je krijgen,

Je doodde mijn kleintjes omdat ik zwak ben.

Een paar dagen later richtte de kwartel zich tot een kraai. De kraai stond haar te woord en zei: “Wat kan ik voor je doen? “ De kleine kwartel zei: “Meester, er is maar één ding dat ik gedaan wil hebben. Ik vraag je de ogen uit te steken van de eenzame olifant.” “Komt goed”, antwoordde de kraai. Daarna richtte de kleine kwartel zich tot een vlieg. De vlieg zei: “Wat kan ik voor je doen?” De kleine kwartel zei: “Als de kraai de ogen uit de oogkassen van de eenzame olifant heeft gestoken, vraag ik jou daar eitjes in te leggen.” “Komt goed”, antwoordde de vlieg. Daarna richtte de kleine kwartel zich tot een kikker. De kikker vroeg: “Wat kan ik voor je doen?” “Als de eenzame olifant blind is en naar water zoekt, alsjeblieft, spring naar de top van de berg en kwaak, en als hij de bergtop opgeklommen is, spring dan weg en kwaak in het dal. Dit is alles wat ik van je vraag.” Toen de kikker dit hoorde zei ook hij: “Komt goed.”
Op een dag pikte de kraai de beide ogenvan de olifant uit en de vlieg legde er eitjes in. De olifant werd aangegeten door maden, gek van de pijn en smachtend naar water doolde hij rond, zoekend naar iets te drinken. Op dat moment sprong de kikker naar de bergtop en kwaakte. De olifant dacht: “Daar moet water zijn,” en klom de berg op. Toen sprong de kikker naar beneden en aangekomen in het dal, kwaakte het daar. De olifant dacht: “Daar moet water zijn.” Toen hij bij de rand van de afgrond kwam, viel hij naar beneden en stierf.
Toen de kleine kwartel zag dat hij dood was, riep ze uit: “Ik heb de rug van mijn vijand gezien!” Voldaan en blij liep ze trots heen en weer over zijn schouders. Daarna overleed ze zelf als gevolg van haar daden.

Ziedaar de kwartel, de kraai, de vlieg, de kikker!

Zij vermoordden de olifant! Ziedaar de haat van de hater!